Szukamy prawdziwych historii Europejskich obywateli, konsumentów i przedsiębiorców. I Twój głos się liczy.

Komisja Europejska proponuje fakultatywne wspólne europejskie przepisy dotyczące sprzedaży w Unii Europejskiej, by pobudzić wymianę handlową i zwiększyć możliwości wyboru dla konsumentów.

a 99 proc. z nich nie miało wad i było zgodnych z zamówieniem. Mimo to

Jeśli sprzedawca odmawia naprawy zepsutego, ale wciąż objętego gwarancją, aparatu cyfrowego lub jeśli biuro podróży nie zgadza się na wypłatę rekompensaty za nieudany wyjazd, konsument nie musi od razu kierować sprawy do sądu. Skuteczne, szybsze i dużo tańsze mogą okazać się metody polubowne, tzw. Alternative Dispute Resolution (ADR).

Europejskie Centrum Konsumenckie Polska oraz centra zrzeszone w sieci ECC-Net pokazują w najnowszym sprawozdaniu dla Komisji Europejskiej, że choć procedura rozstrzygania drobnych sporów transgranicznych jest przyjazna, to konsumenci i sądy w niewielkim stopniu z niej korzystają.

Europejskie Centrum Konsumenckie serdecznie zaprasza 13 lutego 2013 r. (środa) o godz. 12.00 na wykład otwarty z cyklu „Prawa Konsumenta w Unii Europejskiej” pt.: „Jak zorganizować udany wyjazd? – Przewodnik ECK na zimowe podróże”

Komisja Rynku Wewnętrznego PE (IMCO) przyjęła projekt nowej dyrektywy dotyczącej wyjazdów turystycznych. Do tej pory jako podstawa ochrony turystów w UE służyła dyrektywa z 1990 r. w sprawie zorganizowanych podróży, która nie obejmuje m.in. sprzedaży usług za pośrednictwem internetu.

Przyjęty przez KE, Europejski program na rzecz konsumentów, który zastąpił Strategie Polityki Konsumenckiej na lata 2007-2013 wymienia najważniejsze środki, których podjęcie jest niezbędne, aby poprawić pozycję konsumentów na rynku i zwiększyć ich zaufanie.

Jednym z założeń programu jest wzmocnienie Sieci Europejskich Centrów Konsumenckich, tak by mogły one lepiej informować konsumentów o prawach przysługujących im w przypadku zakupów transgranicznych oraz pomagać im w rozwiązywaniu transgranicznych sporów.

Pasażerka niemieckich linii lotniczych podróżowała ze Stuttgartu przez Berlin do Krakowa. Pierwsza część podróży była opóźniona i nie udało jej się zdążyć na lot z Berlina do Krakowa. Przewoźnik uznał swoją odpowiedzialność za opóźnienie i zagwarantował konsumentce nocleg w hotelu. Jak się jednak okazało hotel był znacznie oddalony od lotniska i konsumentka musiała skorzystać z usług taksówki. Dodatkowo poniosła koszty związane z zakupem posiłków. Po powrocie do Polski postanowiła przedstawić rachunki za jedzenie i taksówkę przewoźnikowi oraz zażądać zwrotu poniesionych kosztów.