Usługa taka to (według dyrektywy z 2002 r.) m.in. utrzymywanie budek telefonicznych, obowiązek podłączania nowych klientów do sieci i tańsza oferta dla niepełnosprawnych. Oznacza także dostęp do biura numerów oraz spisów abonentów. Działalność taką prowadzą w krajach UE operatorzy telekomunikacyjni. W Polsce wyznaczono do tego zadania Telekomunikację Polską.
Raporty Komisji z lat 2003-2007 wykazują, iż trzykrotnie wzrosło korzystanie z szerokopasmowego Internetu. Mimo to 7 proc. populacji UE nadal nie ma dostępu do sieci, na obszarach wiejskich zaś odsetek ten sięga 30 proc. W Danii, Luksemburgu i Belgii szybkie łącze posiada 100 proc. mieszkańców, ale już w Rumunii 60 proc. ludzi nie ma dostępu do sieci.
Rozwój Internetu może przyspieszyć tzw. dywidenda cyfrowa, czyli zwolnienie pewnych częstotliwości radiowych w wyniku zmian w emisji przekazu telewizyjnego z analogowego na cyfrowy.
W sierpniu br. KE wprowadziła również nowy system promujący satelitarne usługi telefonii komórkowej, który umożliwia satelitarną łączność szerokopasmową w całej UE. Jak mówi komisarz Reding: „W ciągu czterech ostatnich lat udało nam się wiele osiągnąć; wdrażanie nowych instrumentów, takich jak satelitarne usługi szerokopasmowe, przebiega pomyślnie. Dobrą wiadomością jest również fakt, że 8 najlepszych krajów UE osiąga o wiele lepsze wyniki w zakresie wykorzystania łączności szerokopasmowej, niż Stany Zjednoczone”