Zgodnie z art. 20 Dyrektywy 2006/123/WE:

  1. Państwa członkowskie zapewniają, że na usługobiorcę nie są nakładane dyskryminacyjne wymogi z uwagi na jego przynależność państwową lub miejsce zamieszkania.

  2. Państwa członkowskie zapewniają, że ogólne warunki dostępu do usługi, udostępnione przez usługodawcę ogółowi ludności, nie zawierają dyskryminacyjnych postanowień dotyczących przynależności państwowej lub miejsca zamieszkania usługobiorcy, nie wykluczając jednak możliwości zachowania różnic w tych warunkach dostępu, które są bezpośrednio uzasadnione obiektywnymi kryteriami.

Dyskryminacja usługobiorców

Nierówne traktowanie wiąże się nie tylko bezpośrednio z przynależnością narodową lub z miejscem zamieszkania, ale też z czynnikami, które są  równoznaczne z przynależnością narodową lub miejscem zamieszkania np. kraj wydania karty kredytowej, czy miejsce dostawy produktu. Dyskryminacja może przybrać formę obowiązku, nałożonego jedynie na obywateli danego państwa członkowskiego, np. wymóg dostarczenia oryginalnych dokumentów, poświadczonych kopii, zaświadczenia o obywatelstwie lub urzędowego tłumaczenia dokumentów w celu skorzystania z usług, bądź z korzystniejszych warunków czy cen.

W przypadku każdej sprawy potrzebna jest jednak dokładna analiza celem ustalenia czy odmienne traktowanie jest uzasadnione obiektywnymi kryteriami – tłumaczy Piotr Stańczak, Dyrektor ECK w Polsce. Obiektywne kryteria to na przykład: dodatkowy koszt nałożony na konsumenta, który wynika z konieczności dostarczenia produktu do znacznie oddalonego miejsca, różnice co do prawa między miejscem zamieszkania konsumenta a krajem, w którym znajduje się siedziba przedsiębiorcy, czy np. różne okresy urlopowe w poszczególnych państwach członkowskich.

Case studies ECK

W czerwcu 2013 r. Europejskie Centrum Konsumenckie wzięło udział w projekcie Komisji Europejskiej dotyczącym dyskryminacji, z jaką spotykają się konsumenci podczas zakupów transgranicznych („Joint ECC-Net Services Directive Project 2013”). Centra należące do Sieci ECC-Net miały za zadanie przedstawić sprawy o charakterze dyskryminacyjnym, które zostały odnotowane między 1.01.2011 a 31.12.2012. Na tej podstawie Komisja Europejska opublikuje w październiku br. specjalny raport.

Dyrektywa 2006/123/WE nie tylko ustanawia przepisy ułatwiające usługodawcom korzystanie ze swobody przedsiębiorczości i swobodnego przepływu usług, ale ma też na celu zmniejszenie obaw konsumentów, gdy decydują się na korzystanie z usług oferowanych przez firmę działającą w innym kraju UE. Ufamy, że tworzony przez KE raport wskaże kierunek przyszłych działań, których zadaniem będzie zniwelowanie obecnie istniejących dla konsumentów przeszkód. – komentuje Piotr Stańczak

Zgodnie z art. 20 Dyrektywy 2006/123/WE:

  1. Państwa członkowskie zapewniają, że na usługobiorcę nie są nakładane dyskryminacyjne wymogi z uwagi na jego przynależność państwową lub miejsce zamieszkania.

  2. Państwa członkowskie zapewniają, że ogólne warunki dostępu do usługi, udostępnione przez usługodawcę ogółowi ludności, nie zawierają dyskryminacyjnych postanowień dotyczących przynależności państwowej lub miejsca zamieszkania usługobiorcy, nie wykluczając jednak możliwości zachowania różnic w tych warunkach dostępu, które są bezpośrednio uzasadnione obiektywnymi kryteriami.

Dyskryminacja usługobiorców

Nierówne traktowanie wiąże się nie tylko bezpośrednio z przynależnością narodową lub z miejscem zamieszkania, ale też z czynnikami, które są  równoznaczne z przynależnością narodową lub miejscem zamieszkania np. kraj wydania karty kredytowej, czy miejsce dostawy produktu. Dyskryminacja może przybrać formę obowiązku, nałożonego jedynie na obywateli danego państwa członkowskiego, np. wymóg dostarczenia oryginalnych dokumentów, poświadczonych kopii, zaświadczenia o obywatelstwie lub urzędowego tłumaczenia dokumentów w celu skorzystania z usług, bądź z korzystniejszych warunków czy cen.

W przypadku każdej sprawy potrzebna jest jednak dokładna analiza celem ustalenia czy odmienne traktowanie jest uzasadnione obiektywnymi kryteriami – tłumaczy Piotr Stańczak, Dyrektor ECK w Polsce. Obiektywne kryteria to na przykład: dodatkowy koszt nałożony na konsumenta, który wynika z konieczności dostarczenia produktu do znacznie oddalonego miejsca, różnice co do prawa między miejscem zamieszkania konsumenta a krajem, w którym znajduje się siedziba przedsiębiorcy, czy np. różne okresy urlopowe w poszczególnych państwach członkowskich.

Case studies ECK

W czerwcu 2013 r. Europejskie Centrum Konsumenckie wzięło udział w projekcie Komisji Europejskiej dotyczącym dyskryminacji, z jaką spotykają się konsumenci podczas zakupów transgranicznych („Joint ECC-Net Services Directive Project 2013”). Centra należące do Sieci ECC-Net miały za zadanie przedstawić sprawy o charakterze dyskryminacyjnym, które zostały odnotowane między 1.01.2011 a 31.12.2012. Na tej podstawie Komisja Europejska opublikuje w październiku br. specjalny raport.

Dyrektywa 2006/123/WE nie tylko ustanawia przepisy ułatwiające usługodawcom korzystanie ze swobody przedsiębiorczości i swobodnego przepływu usług, ale ma też na celu zmniejszenie obaw konsumentów, gdy decydują się na korzystanie z usług oferowanych przez firmę działającą w innym kraju UE. Ufamy, że tworzony przez KE raport wskaże kierunek przyszłych działań, których zadaniem będzie zniwelowanie obecnie istniejących dla konsumentów przeszkód. – komentuje Piotr Stańczak

Skip to content